Topole należą do botanicznej rodziny wierzbowatych. Cenione były przede wszystkim za najszybsze spośród drzew rosnących w naszym klimacie tempo wzrostu. Ta cecha była przyczyną tego, że topole przez lata sadzone były na terenach, gdzie szybko potrzebne były zadrzewienia ze względu na małe wymagania glebowe. Sadzono je niemal wszędzie /stąd ich aż tyle w krajobrazie lubelskich osiedli/.
Najczęściej spotykane na terenach LSM topole to: topola włoska, topola kanadyjska, topola chińska.
Topola jest drzewem dwupiennym a to oznacza,że na jednym drzewie są albo kwiaty męskie albo żeńskie. W marcu pyłek pochodzi wyłącznie z osobników męskich, jest niewidoczny gołym okiem i łatwo dostaje się do dróg oddechowych powodując dokuczliwy katar.
Jednak w tym okresie pyli wiele roślin i bez odpowiednich badań nie możemy stwierdzić, że to pyłek topoli wywołuje alergię.
W kwietniu na drzewach żeńskich rozwijają się kwiaty czyli zwisające z gałęzi „kotki” .
Unoszący się w powietrzu na przełomie maja i czerwca puch to wcale nie pyłki, tylko nasiona topoli. Są wyposażone w aparat lotny w postaci puszku, który ułatwia ich rozsiewanie. Biały puch bywa uciążliwy, ale co najważniejsze jest niegroźny. U osób szczególnie wrażliwych może czasem podrażnić drogi oddechowe czy spojówki, ale nie powoduje alergii. Zadaniem puchu jest wyłącznie transport nasion na znaczne odległości.
Topole szybko rosnąc pochłaniają dużo dwutlenku węgla (CO2) i wydzielają tlen. Można zatem powiedzieć, że topola jest prawdziwym „drzewem tlenowym”, sprawdzonym w naszym klimacie. Warto także wiedzieć,że topole dzięki dużej masie liści, dobrze nawilżają i schładzają suche i gorące powietrze latem.
Nauczmy się żyć w ich sąsiedztwie tym bardziej, że są z nami od wielu ładnych lat.
